3 maanden naar Suriname

Mijn naam is Amber van Meel en ik ben 19 jaar oud. Ik volg de opleiding apothekersassistent en ik zit in mijn tweede leerjaar.

Toen ik hoorde over buitenlandse stages was ik meteen enthousiast en ben dit vervolgens in werking gaan zetten. Ik wilde graag naar Suriname toe gaan om de manier van werken daar te leren kennen, de cultuur te leren kennen en het land te zien. Deze reis ben ik alleen aangegaan en was hier erg zenuwachtig voor maar uiteindelijk is dit de beste keus geweest uit mijn leven.

30 januari

Het gaat eindelijk gebeuren, voor 3 maanden naar Suriname om stage te gaan lopen als apothekersassistent in de apotheek in het Academisch ziekenhuis Paramaribo. Ik had er onwijs veel zin in maar vond het ook doodeng om dit avontuur aan te gaan, namelijk in mijn eentje naar een vreemd land waar ik nog helemaal niemand kende.
Na een vlucht van 9 uur kwam ik aan in het prachtige Suriname. Toen ik eindelijk door de douane was en mijn koffers had gepakt ging ik op zoek naar m’n taxichauffeur die ik van tevoren al had geregeld. Het was ongeveer een uur rijden vanuit het vliegveld naar het huisje waar ik ging verblijven de komende 3 maanden.

Onderweg kon ik het thuisfront gerust stellen dat ik veilig geland was, en genoot ik ontzettend van het uitzicht, Suriname is zo ontzettend mooi en vooral heel groen. Eenmaal aangekomen in het huisje kreeg ik een rondleiding door het huis en maakte ik kennis met de andere 3 meiden uit het huis. De eerste avond vond ik erg lastig en dacht ik bij mezelf ‘waar ben ik in godsnaam aan begonnen’. De volgende dag was dit gevoel al helemaal weg en had ik er gewoon super veel zin in!

Mijn eerste dag

Mijn eerste dag begon al vroeg, om 07:00 uur al wakker (dit kwam natuurlijk door de 4 uur tijdverschil tussen Nederland en Suriname). Samen met de 3 meiden uit het huis ben ik in de ochtend naar de Hermitage mall gegaan, dit is een winkelcentrum.
Na wat rond te hebben gekeken ben ik mijn fiets gaan ophalen die ik had gehuurd voor de aankomende maanden, ik ben toen gelijk wat boodschappen gaan halen. Aan de linkerkant te fietsen was wel wennen.

De eerste stage dag

De eerste stage dag begon op maandag 3 februari, ik begon om 07:30 uur. Ik werd ontvangen door de Assistent Operations Manager, hij heeft me verschillende dingen verteld over de apotheek en heeft me daarna voorgesteld aan de medewerkers en heeft me rondgeleid door de apotheek. Het is een erg grote apotheek met verschillende afdelingen binnen in, de apotheek zelf, de bereidingskamer en je hebt een groot magazijn waar interne bestellingen binnenkomen vanuit het ziekenhuis.

Op mijn eerste dag begon ik in het magazijn, hier moest ik de bestellingen opruimen die binnen waren gekomen en de interne bestellingen klaar te maken en ze vervolgens weg te brengen naar de afdelingen van het ziekenhuis. Gelijk merkte ik al wel dat je niet al te hard moest werken want als het werk klaar was, was er ook echt niets meer te doen en kon je de rest van de tijd op een stoel gaan zitten en niets doen.
Dit was erg wennen omdat dit in Nederland niet zou gebeuren. Om 15:00 uur was ik klaar, mijn shifts waren van 07:00 uur tot 15:00 uur van maandag tot vrijdag.

In de apotheek beginnen

Na 2 dagen in het magazijn te hebben gewerkt mocht ik woensdag in de apotheek beginnen, hier was ik erg blij mee want daar kwam ik voor. Wat een verschil met Nederland zeg, zoveel dingen gaan hier anders/makkelijker. Hoe we in Nederland 1 patiënt helpen van het aannemen van een recept tot aan het afleveren van het geneesmiddel, zijn hier 5 mensen met 1 recept bezig.

Wanneer hier medicijnen niet op voorraad zijn worden patiënten weggestuurd om het maar ergens anders te gaan halen. Ook duurt het super lang voordat patiënten eindelijk hun medicatie krijgen, het kan allemaal makkelijk in minder dan 5 minuten hier maar toch wordt er tegen iedereen gezegd “kom het maar over een uurtje ophalen”. Van zulke dingen stond ik echt verbaasd, en zou in Nederland nooit zo gebeuren.

In de apotheek zelf heb je net zoals in het magazijn niet heel veel te doen en ben je je vaak niks aan het doen, dit vond ik erg jammer omdat de tijd dan ook langzamer gaat voor mijn gevoel. Pauzes worden hier ook vaak en lang gehouden. Het was allemaal erg wennen voor me maar had er nog steeds veel zin in en het was tenslotte pas mijn eerste week. De collega’s hier waren echt super aardig en er hing een gezellige sfeer!

meet&greet

8 februari ging ik samen met 3 andere huisgenoten naar de meet&greet van Su4you om studenten van andere huisvestingen te leren kennen. We werden ’s ochtends verwacht bij het hoofdkantoor van Su4you en vanuit hier vertrokken we met zijn allen in busjes naar overbridge river resort, dit ligt op 1,5 uur rijden van Paramaribo. Op het resort kon je van alles doen, er was een zwembad, volleybal veld, je kon voetballen, bierpongen etc.

Er werd tussen de middag en ‘s avond voor het eten gezorgd, en gedurende de dag kon je genieten van heerlijke cocktails en andere drankjes. Erg leuk om op deze manier en op een prachtig resort kennis te maken met andere studenten en hun verhalen te horen over hun opleidingen, stage en verblijf in Suriname. Een hele leuke dag en ik heb heel veel nieuwe mensen leren kennen.

De vreemdelingendienst

Maandag 10 februari ben ik met 2 huisgenoten naar de vreemdelingendienst gegaan, dit moet je doen binnen 30 dagen om je visum te verlengen. In deze week gebeurde er ook wat minder leuks, ik had een muggenbult op mijn scheenbeen die uitgroeide naar een ontsteking/zwelling.
Toen ik dit op mijn stage had laten zien brachten ze me naar de chirurgische afdeling in het ziekenhuis, hier hebben ze het gecontroleerd en dachten ze dat er een wormpje van een muskiet in zat daarom wilde ze het open snijden en schoonmaken. Dit hebben ze gedaan, er zat gelukkig geen wormpje in. Vervolgens heb ik antibiotica kregen.

Eerste tour in Suriname

22 februari ging ik op mijn eerste tour in Suriname, ik ging met een aantal huisgenoten op Braamspunt tour om dolfijnen en schildpadden te spotten. We vertrokken om 15:00 uur richting het verzamelpunt om vervolgens met de bus naar die pier van Leonsberg te gaan.
Hier aangekomen stapte we met zijn alle (in totaal een groep van 13 man) in een Surinaams korjaalbootje en vaarde we een uur/anderhalf uur richting de Atlantische oceaan naar het strand van Braamspunt. Onderweg naar het strand zagen we een klein groepje dolfijnen zwemmen. Na ongeveer een half uurtje dolfijnen te hebben gezien vaarde we door naar het strand.

Zeeschildpadden

Tijdens het varen de andere mensen leren kennen waaronder 3 andere stagiaires, waar het erg goed mee klikte. Toen we aankwamen bij het strand zijn we het eerst gaan verkennen voordat het donker werd. Het was een erg leeg strand zonder bomen of iets, maar wel met heel veel troep van plastic. In het donker gingen we het strand op in de hoop zeeschildpadden te spotten en ze eitjes te zien leggen.
Bij het lopen was het belangrijk dat je dicht bij elkaar bleef en je stil was, ook mocht je geen normale zaklamp schijnen maar alleen eentje die rood licht scheen, dit alles omdat je anders de schildpadden afschrikt en ze terug de zee in gaan.

Helaas hebben we geen een zeeschildpad gezien en zijn we uiteindelijk on 01:00 ‘s nachts terug de boot opgegaan om terug te varen naar de pier. Rond 02:30 uur kwamen we terug thuis aan. Het was ondanks dat we geen schildpadden hebben gezien, een erg leuke dag waar we ook weer nieuwe vrienden aan over hebben gehouden.

Recepten

Op stage merkte ik dat het erg lastig voor mij ging worden om mijn stage opdrachten te kunnen maken omdat ze daar heel veel dingen anders doen of niet doen. Ik begon op stage met de recepten klaar te maken, de geneesmiddelen bij het recept te pakken. Na een week of 2 mocht ik de recepten ook aan de patiënten gaan geven, je had hier een apart loket voor waar je de patiënten op riep.
Je controleerde dan de gegevens van de patiënt via hun zorgpasje, zonder zorgpasje mocht je ook niets mee geven, vervolgens gaf je het geneesmiddel mee aan de patiënt.
Wat ik raar vond is dat je geen uitleg geeft over de geneesmiddelen bijvoorbeeld hoe het gebruikt moet worden of waar het voor is, ik vroeg dit na aan collega’s en ze vertelde mij dat heel veel patiënten dit zelf niet willen horen omdat ze het al bij hun arts hebben gehoord die het heeft voorgeschreven. Af en toe vroeg een patiënt wel iets over het geneesmiddel en ik merkte dat ik het dan fijn vond dat ik er iets over mocht vertellen.

Ik keek vaak mee

Buiten het klaarmaken van recepten en het afleveren ervan kon ik niet zoveel doen daar in de apotheek. Ik keek vaak mee met collega’s die de aanname van de recepten deed en het invoeren ervan, het is vrij makkelijk want je hoeft niet veel te doen maar voor mij was dit nog niet zo makkelijk om te kunnen doen omdat ik heel vaak niet kon lezen wat er op de recepten stond omdat het handschrift van de artsen erg lastig te lezen was.
Ook qua vergoedingen voor geneesmiddelen per zorgverzekering wist ik natuurlijk niet, hierdoor was het aannemen van recepten niet iets wat ik kon doen helaas. Wel heb ik geprobeerd recepten in te voeren die redelijk goed te lezen waren.

Tweedaagse trip naar Brownsberg & Stone Island

1 maart ging ik op tour met 4 vrienden die we hadden gemaakt op de Braamspunt tour. Ik ging op tweedaagse trip naar Brownsberg & Stone Island. Brownsberg ligt in het district Brokopondo en is ongeveer 3/3,5 uur rijden vanaf Paramaribo. We werden om 07:30 verwacht bij het Torarica resort. Daar aangekomen stond het gammele busje al op ons te wachten, we stapte in en reden richting Brownsberg. Na een hele rit kwamen we aan bij Brownsberg, vanuit hier gingen we naar de Leo waterval lopen en daarna naar de Irene waterval. Te tocht hierheen was pittig maar was zeker de moeite waard!

Na een tocht van 5 uur vertrokken we naar Stone Island. Een heel mooi resort dat aan het Brokopondo stuwmeer ligt, in dit meer staan allemaal dode bomen, heel mooi om te zien! Het resort was erg rustgevend omdat het er zo stil was. De volgende ochtend besloten we om naar de zonsopkomst te kijken, erg vroeg maar zeker de moeite waard. In de middag vertrokken we weer naar Paramaribo en zat deze ongelofelijk leuke trip er weer op..

Naar Bigipan

8 maart was het weer opnieuw tijd om op tour te gaan, met vriendinnen uit het huis en de jongens uit een andere huisvesting gingen we naar Bigipan. We vertrokken richting Bigipan dat in het district Nickerie ligt. Om daar te komen reis je nog door 2 andere districten genaamd Saramacca en Coronie. De eerste stop maakte we in Groningen, hier stonden een aantal monumenten waar we uitleg over kregen van onze gids. Vervolgens reden we door en maakte we onze volgende stop bij een Hindoestaanse tempel.

Daarna reden we door naar de plaats waar we gingen overnachten, om bij onze lodge te komen moesten we met een bootje over het grote meer (Bigipan) waar het huisje midden in het meer stond. Na een 7 uur lange reis kwamen we rond 14:00 uur aan bij het huisje. Het was een groot huisje, het was wel open. Je had slaapkamers met gewone bedden erin maar je had ook hangmatten waarin je kon slapen, verder waren er geen douches maar moest je emmers water over je heen gooien, erg leuk om zo mee te maken en even back to basic te gaan.

Vogels spotten

Tijdens de tour gingen we ook vogels spotten, want daar staat Bigipan om bekend, om zijn 122 vogelsoorten. De volgende dag werd ik wakker in m’n hangmatje en kon ik zo de zonsopkomst bekijken. Rond de middag was het tijd om terug te gaan naar huis en een eind te maken aan deze super leuke tour.

Holi Phagwa

Dinsdag 10 maart was het Holi Phagwa in Suriname, dit is een Hindoestaans feest dat ieder jaar rond maart gevierd wordt. Een combinatie van een lentefeest, nieuwjaarsfeest en ze vieren de overwinning van het goede op het kwade. Het was een ontzettend leuk en vooral kleurrijk feest! We begonnen het feest in de palmentuin, er was muziek en de sfeer was super gezellig.

Eind van de middag zijn we richting de boulevard gelopen waar een groot festivalterrein was opgezet en waar verschillende dj’s draaide. In de nacht zijn we terug naar huis gegaan en hebben we gelijk geprobeerd het poeder van ons af te douche wat ontzettend lastig ging en de kleuren hebben nog weken in m’n haar gezeten. Het was een super leuk feest en heb een geweldige dag gehad, had dit niet willen missen!

Ik zat net op de helft van mijn stage

2 dagen later kregen we te horen dat het avontuur in Suriname eerder moest stoppen dan gepland was en we terug naar Nederland moesten gaan.. Ik zat net op de helft van mijn stage en wilde absoluut nog niet terug gaan. In huis hadden we het er veel over, wat ging iedereen nou doen gingen we terug naar Nederland of bleven we. Uiteindelijk besloot iedereen terug te gaan naar Nederland en dit was ook de juiste keus geweest als ik er zo op terug kijk, we wilde natuurlijk niet vast komen de zitten in Suriname.

Coronavirus

In Suriname ging alles heel snel en werden er gauw maatregelen genomen voor het coronavirus, zo gingen winkels sluiten, mensen gingen hamsteren, de horeca ging dicht en dat alles binnen 2/3 dagen. Ik heb mijn vlucht omgeboekt naar 22 maart, 5 weken eerder dan gepland was (normaal zou ik 25 april terug vliegen).
Natuurlijk besloot ik er nog het beste van te maken de laatste week en zijn toen het nog kon naar het Torarica resort gegaan. Ik hoefde in de laatste week ook niet meer naar stage toe, ik heb in mijn laatste week afscheid genomen van m’n super lieve collega’s daar. Al vond ik mijn stage persoonlijk niet zo heel leuk ik ben toch erg dankbaar dat ik het heb mogen mee maken.

Dinsdag gingen de eerste 3 meiden uit het huis weg, we zaten in totaal met 13 mensen in het huis. Het voelde heel gek om afscheid te nemen omdat het helemaal niet gepland was om nu al te gaan.
Aan het eind van mijn Surinaamse avontuur wilde ik met een vriendin uit het huis een tatoeage laten zetten als aandenken aan dit geweldige avontuur. We besloten “No spang” te laten tatoeëren op onze zij, No spang betekend “geen zorgen/geen stress”, en dat hadden ze daar in Suriname zeker niet.

Het afscheid nemen viel zwaar

Vrijdag was de dag dat iedereen uit het huis vertrok behalve ik. Het afscheid nemen viel zwaar want ik heb er zulke leuke vrienden ontmoet. Ik bleef alleen achter in een groot huis, ik begon mijn koffer ook maar in te pakken en heb samen met de jongens uit het andere huis de laatste avonden door gebracht. Zondag gingen we met zijn vieren naar het vliegveld en zat onze reis naar Suriname er ook weer op. Ik was super blij toen ik in Nederland mijn familie weer zag en weer veilig in eigen land was maar vond het ook zo ontzettend jammer dat ik eerder terug moest.

Nooit willen missen

Als ik terug kijk, had ik dit nooit willen missen en ben ik blij dat ik ben gegaan. Het was een onvergetelijke en geweldige ervaring en ik raad het zeker iedereen aan! Ondanks dat mijn stage niet zo’n succes was heb ik wel veel andere dingen geleerd en ben er zeker een stuk socialer door geworden. Van andere stagiaires hoorde ik wel veel positieve verhalen over hun stages. Ook heb ik er een paar hele goede vrienden aan overgehouden die ik nog steeds spreek en zie.

Het waren 7 prachtige weken, Suriname je was geweldig. Mi Lobi Yu!

Amber van Meel
Opleiding: Apothekersassistent